Kahramanmaraş merkezli zelzelelerde en ağır yıkıma uğrayan kentlerden Hatay Antakya’da, Öğretmenler Günü buruk geçiyor. Öğretmenler kentteki hayat, sıhhat, hijyen üzere alanlardaki eksiklikler nedeniyle bir yandan ömür gayreti verirken bir yandan da mesleklerini sürdürmeye çalışıyor.
İki yıldır Hatay Antakya’da sınıf öğretmenliği yapan Vedi Saitoğlu, zelzele olduktan sonra öğrencilerine ve hayata karşı manevi hissiyatının çok arttığını söyledi.
Saitoğlu, “Öğrencilerime baktığımda acılarımızın ortak olduğunu hatırlıyorum. Günler, birbirimizin yaralarına merhem olurcasına derslerde kimi vakit duygusal yoğunluklarla, ortak acılarla geçiyor. Bu Öğretmenler Günü, her zamankinden daha güçlü ve dirayetli olarak daha fazla özverili olmamız gerektiğini hissettiriyor” dedi.
Deprem bölgesinde öğretmen olmanın zorluklarını anlatan Saitoğlu, “Bunlardan en değerlisi barınma problemleri. Bulunduğumuz bölgede öğrenci yoğunluğunun azalmasından ötürü norm fazlası duruma geldik, takımımız öbür okuldaydı. Artık diğer konteyner kentteki diğer bir okulda öğretmen olarak devam ediyoruz. Pek çok eksiğimiz var lakin vilayet ulusal eğitimin norm güncellemeleri nedeniyle daima vazife yerimiz değişiyor” diye konuştu.
‘HAPİSHANE GİBİ’
Antakya’da yaşama devam etmenin “insanüstü bir çaba” gerektiğine de dikkat çeken Vedi Saitoğlu kelamlarına şöyle devam etti:
“Sağlık hizmeti alma konusunda da sorun yaşıyoruz. Her branşta hekim ne yazık ki yok. Ayrıyeten konteyner bir insanın daima yaşaması için uygun bir barınma alanı değil. İnsanı ruhsal olarak çok yıpratıyor. Hapishane üzere bir havası var. Burada kurallar, kışın gelmesiyle birlikte ne yazık ki ağırlaşıyor.”
